Na mijn opleiding heb ik uitdrukkelijk voor tekenen, schilderen en grafiek gekozen, aangetrokken door de bijna onbegrensde mogelijkheden daarvan.
Mijn kunst is figuratief en dus ontleend aan de waarneembare werkelijkheid. Soms blijven de beelden die ik vervaardig daar dichtbij zoals in landschapstekeningen en portretten, maar meestal wordt de waarneming gemanipuleerd. Dan gaat mijn verbeelding met de alledaagse werkelijkheid op de loop op zoek naar een gewenste wereld vol onverwachte sensaties waarin andere zintuiglijke ervaringen, maar vooral beweging, een belangrijk gegeven zijn.
Het vervaardigen van reeksen loopt als een rode draad door mijn oeuvre. De bibliofiele uitgaven uit de zeventiger jaren, geïnspireerd op literatuur, zijn er een voorbeeld van. De inhoud, het thema, is daarbij het bindmiddel. Ook later wordt die werkwijze nog voortgezet in de Zodiacprenten, de Olympicsserie en het tekeningenproject over de Grote Kerk te Breda. In de Japanse serie van 16 kleuretsen (1990-1995) is de inhoudelijke binding losser en spelen de beeldaspecten vorm en kleur, maar ook de invloed van het papier als beelddrager, een belangrijke rol.
